Jak udawało się wykorzystywać T-72 w wojnach lat 80. i 90.? Z mojej wiedzy wynika, że
a) w wojnie w Zatoce Perskiej w 1991 formacje Gwardii Republikańskiej na T-72 zostały rozbite za pomocą śmigłowców przenoszonych pociski Hellfire i armat Abramsów
b) w dolinie Bekaa w 1982 było już nieco lepiej, T-72 walczyły przeciwko Merkavom MK-I, obydwa czołgi prezentowały się podobnie - pociski APFSDS armaty 2A46 przebijały pancerze Merkav, szczególnie wież, lecz także kadłubów natomiast T-72 były niszczone za pomocą pocisków M-111 105 mm Merkav. Starcia można było uznać za remisowe. Do tego jeszcze jedna ciekawostka - izraelskie pociski TOW nie przebijały pancerzy przednich kadłuba T-72 i rozwiązano ten problem wprowadzając pociski I-TOW. Nie wiem za bardzo jak wyglądała walka z pociskami ppanc. Dragon, ale chyba podobnie jak z TOW bo mają one nieco mniejszą przebijalność pancerza.
Źródło: książka "Czołgi '94", niestety nie pamiętam jej autora.
Czy ktoś z Panów pomoże mi wzbogacić swoją wiedzę na ten temat?
Pozdrawiam
JP

To mój dopisek:
można zajrzeć tu
t72.iddk.ru/en/history.html
strona w j.angielskim i jest nieco stronnicza (na korzyść T-72)

W czasie pierwszej wojny w zatoce potwierdzono 7 celnych trafień irackich T-72 w M1A1 Abrams. Wszystkie miały miejsce na dystansie mniejszym niż 1000m. Co ciekawe nie spowodowały ofiar a nawet uszkodzeń Abramsów. Z drugiej strony amerykanie z dużo większego dystansu (większość ok.3000m) pierwszym strzałem pocisku kumulacyjnego przebijali wał ziemny i na wylot okopany T-72! Często spotykam się z opinią, że opancerzenie wieży T-72 jest na zbliżonym poziomie do T-55.
Ocenia się, że używany ówcześnie przez Abramsy pocisk M822 ma 2-3 krotnie większą energię od używanego przez irakijczyków B22.
Jako ciekawostkę napiszę, że zdarzyło się przypadkowe trafienie od czoła Abramsa za pomocą 2 pocisków Hellfire. Załoga przeżyła a czołg został wyremontowany.

to musiał być pocisk rdzeniowy a nie kumulacyjny(APSFDS czy jakoś tak.najprawdopodobniej M829)wierza z T-72 jest (przynajmniej od przodu zdecydowanie mocniejsza niż w T-55.niezałe 2razy większa ochrona przeciwko pociskom rdzeniowym i prawie 4 razy większa ochrona przed pociskami z głowicą kumulacyjną.(TOW miał problemy z T-72 a z T-55 nie miał żadnych)poza tym irakijczycy używali starych radzieckich pocisków (chyba BM-9, BK-17)które nie mają szans przebić M1 z przodu.
była taka historia z M1 który ugrzązł gdzieś i był chyba dwu czy trzykrotnie atakowany przez T-72 ze stosunkowo niewielkiej odległości. żaden pocisk nie przebił pancerza M1 a wszystkie T-72 zostały zniszczone.

Poziom opancerzenia M1 (podstawowy) jest porównywalny z T 72 M1 a znaczacy wzrost odpornosci pancerza pojawił sie wraz z wdrożeniem M1A1HA czyli gdzieś ok. 1988r.
To że irackie pociski podkalibrowe nie były w stanie przebić pancerza Abramsa wynikało raczej z używania przestarzałej amunicji (rodowód siega lat 50/60) niż rzeczywistej wysokiej jakosci pancerza, z drugiej strony w 1991r. amerykańska amunicja (dwie i pół dekady nowsza) bez problemu przebijała 400mm pancerz najnowszych irackich "72"

Wszystko zależy od wersji T-72. Ja też spotkałem się z opiniami mówiącymi, że pancerz wieży T72 ma podobną odporność do T55. Być może wyrażający tę opinię miał na myśli T-55AM które miały wydatnie wzmocniony pancerz wieży w konfrontacji z T-72. W T-72M1 w wieży jest pancerz warstwowy pierwszej generacji. A TOW miał chyba problemy z przednią płytą kadłuba, a nie wieży T-72.
Panie Krzysztofie
Zaskoczył mnie Pan tą informacją. Czy mógłby Pan wskazać jej źródło? Bo we wszystkie mi znane (np książka "Czołgi '94", artykuł NTW 4/98 mówi się, że odporność pancerza bazowego M1 jest znacząco większa niż T-72M1 i że jest to związane z zastosowaniem w tym pierwszym pancerza Chobbam).
Historię z M1 który utknął w okopie znam również. O ile pamiętam były tam 3 irackie T72, a jedno z trafień padło z odległości 500 m (przestarzała amunicja APFSDS)
Pozdrawiam