Zaczynając od pierwszego postu, na zdjęciu jest widoczna rakieta W-755 zestawu S-75M „Wołchow”.
W poście drugim, pierwsze zdjęcie rakieta W-755, zdjęcie drugie rakieta W-750 na wyrzutni SM-63-II zestawu rakietowego SA-75M „Dwina”.
Post trzeci – rakieta W-755 na wyrzutni SM-90 zestaw S-75M „Wołchow”.
Zestaw SA-75M posiadał kryptonim rosyjski „Dwina”, nazwa Dźwina pojawiła się w powszechnym użytku w Wojsku Polskim, ale nie miała żadnego uzasadnienia. Spotkałem również dwie instrukcje wydane przez Dowództwo WOPK, w których użyto kryptonim Dźwina, ale jest to ewidentny błąd.
Zestaw SA-75M „DWINA” w Wojsku Polskim miał kryptonim „ODRA”.
Rosyjskie kryptonimy typu „Dwina”, „Wołchow”, „Łuna” najczęściej mają swój początek w kryptonimie pracy badawczo-konstrukcyjnej prowadzonej przez biuro konstrukcyjne na zlecenie odpowiedniego dowództwa rodzaju wojsk Sił Zbrojnych ZSRR.
Oznaczenia kodowe przydziela zlecający opracowanie nowego typu uzbrojenia. Dla wojsk lądowych ZSRR w zakresie uzbrojenia i elektroniki takim zleceniodawcą było GRAU (Główny Zarząd Rakietowo-Artyleryjski), ale w zakresie broni pancernej był to GBTU (Główny Zarząd Wojsk Pancernych).
Na przełomie lat 50. I 60. zmieniono w ZSRR system kodowania na ten obecnie stosowany. Dla systemów (zestawów) rakietowych wojsk lądowych grupa podstawowa to 9K, natomiast podgrupy to:
9K1 – rakietowe zestawy przeciwpancerne,
9K3 – rakietowe zestawy przeciwlotnicze,
9K5 – rakietowe zestawy artyleryjskie,
9K7 – zestawy kierowanych rakiet taktycznych i operacyjno-taktycznych.
Zasada oznaczania kolejnych opracowywanych zestawów jest następująca;
9K31 – rakietowy zestaw (9K), przeciwlotniczy (3) numer 1,
9K32 – rakietowy zestaw (9K), przeciwlotniczy (3) numer 2,
.
.
.
9K39 – rakietowy zestaw (9K), przeciwlotniczy (3) numer 9,
9K310 – rakietowy zestaw (9K), przeciwlotniczy (3) numer 10,
9K311 – rakietowy zestaw (9K), przeciwlotniczy (3) numer 11,
Itd.
Ale dla sprzętu pancernego to już zupełnie inna bajka, np. czołg T-72, indeks zamawiającego „obiekt 172” („oбъект 172”), kryptonim „Ural” (kryptonim WP „Jaguar”).
W Wojskach Lotniczych obowiązywały jeszcze inne zasady, np. rakieta powietrze-powietrze R-60 ma oznaczenie kodowe „wyrób 62” („изделие 62”).
W Wojskach PVO było jeszcze inaczej, rakieta W-755 miała oznakowanie kodowe 20D – odmiany 20DA (W-755), 20DP (W-755), 20DU (W-755U), 20DSU (W-755SU), 20DS (W-755S).
Ale już kolejne rakiety W-759 przeznaczone dla zmodernizowanego zestawu S-75M3 miały oznakowanie kodowe 5Ja23 (zgodnie z nowym systemem kodowani).
Oznaczenia R-30, R-65, R-70, R-170, R-300 nie są oznaczeniami eksportowymi, tylko oznaczeniami kodowymi stosowanymi podczas planowania uderzeń rakietowych. Oznaczenia te były stosowane również w rosyjskich instrukcjach użycia bojowego rakiet taktycznych i operacyjno-taktycznych. Dodatkowo w rosyjskich instrukcjach były stosowane kody KR-500 (rakieta skrzydlata o zasięgu 500 km), R-550 (rakieta operacyjno-taktyczna o zasięgu 550 km) oraz R-1000 (rakieta operacyjno-taktyczna o zasięgu 1000 km).
A tak na marginesie podział na rakiety taktyczne i operacyjno-taktyczne, był następujący: rakiety taktyczne – zasięg do 150 km, rakiety operacyjno-taktyczne zasięg do 1000 km. Powyżej 1000 km zaczynały się rakiety strategiczne: średniego zasięgu do 5000 km i międzykontynentalne powyżej 5000 km.
Zatem podpis pod zdjęciem powinien być następujący – przeciwlotniczy pocisk rakietowy W-755 zestawu S-75M „Wołchow”.
I odpowiedź na pytanie, zestaw S-75M „Wołchow” był również na wyposażeniu 61 Pułku Artylerii WOPL w latach 1967-1976.
Pozdrawiam
Witek
Co to za rakieta?
#11
Ostatnio zmieniony 13 gru 2020, 20:38 przez Witold Muszyński, łącznie zmieniany 3 razy.